Eğitim Bilimleri

Temel disiplinler Öğretmen eğitimi Öğretim alanları Eğitimde Program Geliştirme Eğitim Programları ve Öğretim Eğitsel Ölçme ve Değerlendirme Eğitim yönetimi Eğitim psikolojisi Eğitim teknolojisi Öğretim teknolojisi Eğitim tarihi Eğitim felsefesi Eğitim toplum bilimi Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Okul psikolojisi Uluslararası eğitim Özel eğitim Erken çocukluk dönemi eğitimi İlk eğitim Orta eğitim Yüksek eğitim Yetişkin eğitimi Türkçe eğitimi Okuryazarlık eğitimi Matematik eğitimi Doğa bilimleri eğitimi Sosyal bilimler eğitimi Yabancı diller eğitimi Sanat eğitimi Beden eğitimi Teknoloji eğitimi Meslek eğitimi İşletme eğitimi Din eğitimi

Nedir?

Öncül (2000) “Eğitim ve Eğitim Bilimleri Sözlüğü”nde pedagoji kavramını şöyle tanımlamaktadır: “Eğitme ve öğretme bilgisi. Kuramsal pedagoji, eğitme ve öğretmen işinin felsefe temelleri ile anlam ve almalarını; uygulamalı pedagoji ise elden gelen en iyi teknik ve yöntemleri göstermeye çalışır. Ülkemizde “öğretmenlik bilgisi” teriminin karşılığı olarak kullanılmaktadır.” Pedagojik kavramını ise “Eğitimsel değeri, önemi ve özelliği olan” olgu veya olaydır.

Genel olarak pedagoji

Pedagoji, çocuklarda "eğitim bilim ve teorisi" anlamına gelmektedir. Çocuklarda öğrenme, öğrenme problemleri, önemli kişiliklerin, diğer kültürlerin nasıl öğrendiği pedagoji kapsamındadır. Kelimenin aslı, Yunanca (παιδαγωγέω) "Paidagogeo"'dur. (Paid=çocuk, ago=yönetmek), dolayısıyla "çocuk yönetmek" anlamına gelir. Antik Yunanistan'da pedagoglar (παιδαγωγός) sahiplerinin oğullarının (kızların eğitim almasının yasak olması sebebiyle) eğitimlerini denetleyen kölelerdi. Bu süreç çocuğu okula (διδασκαλείον), spora götürmek (γυμνάσιον), ona bakmak ve eşyalarını taşımaktan oluşuyordu. Dolayısıyla Latin kökenli pedagoji sözcüğü Türkçede "çocuk eğitimi" olarak karşılık bulur. Pedagojinin ilgi sahası, yeni doğan ile yetişkin arasındaki insanların eğitimidir. Pedagoji bilimi Batı ülkelerinde uzun yıllar psikoloji bilimi altında devam etmiş ve/fakat 19. yüzyıl sonlarında ayrı bir alan haline gelmiştir. Pedagojide uzmanlık sahaları Pedagoji bilimi kendi altında farklı alanlara ayrılmaktadır, bunlardan bazıları; 1.Eğitim pedagojisi = Eğitimde doğru stratejilerin uygulanması ile ilgilenir. (Pek çok ülkede pedagojinin ana branşıdır.) 2.Orthopedagoji = Problemli çocuklar ve onların davranışları ile ilgilenir. 3.Transkültürelpedagoji = Kültürel etkenlerin çocuk davranışları üzerinde yansımaları ile ilgilenir. 4.Antropedagoji = (Güneş -2005) Pedagojik açıdan dikkate değer, tarihteki örnek şahsiyetlerin durumlarını inceler ve günümüz ile karşılaştırmalı veri alışverişi yapar. Bunun yanı sıra pedagoji, medya pedagojisi, özürlü çocuklar pedagojisi gibi alt başlıklara da ayırılmaktadır. Türkiye üniversiteleri ve pedagoji bilimi 1980'li yıllarda, Türkiye üniversitelerinde "Pedagoji" bölümleri kaldırıldıktan sonra Eğitim Programları ve Öğretim Bölümü ve Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Bölümü mezunları pedagog olarak atanmaktadır. Çocuk Psikolojisi alanında yeterli bir pedagog olmak için eğitimlere devam etmek, bu alanın etik kuralları doğrultusunda çalışmak gerekmektedir. Pedagogların hizmet alanları Pedagogların hizmet sahaları genelde şu başlıklar altında toparlanabilir, Eğitim Okullarda eğitim süreçlerini çocukların maksimum öğrenmesine göre programlamak Eğitim sürecinde yapılan yanlışlıkları gidermek Öğretmenlik ve rehberlik hizmetleri Okul başarısızlığı ve uyumsuzluğu olan çocuklara yardımcı olmak Okullarda disiplin kurulu danışmanlığı Öğrenme ve dikkat eksikliği Zeka geriliği ve/veya üstün zeka sonucu uyum problemleri Düşük ve yüksek IQ üzeri çalışmalar Zeka özürlü çocuklar rehabilitasyonu Aile danışmanlığı Anne-çocuk ilişkileri Çocuk terbiyesine yönelik destek programları Bunların yanı sıra pedagoglar, çocuk mahkemlerinde bilirkişi, çocuk ıslahevlerinde gözlemci ve uzman kişi, her dereceli kreş ve çocuk yuvalarının açılmasında bilirkişi, sağlık kurumları, hastane ve çocuk kliniklerinde uzman olarak da görev yapmaktadırlar.

Kaynak: http://tr.wikipedia.org/wiki/Pedagoji.

Pedagoji Kürsüsü

Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi bünyesinde, 1939-1940 öğretim yılında Prof. Dr. Olivier Lacombe’un başkanlığında “Felsefe Zümresi” olarak kurulan bölüm, Necati Akder, Niyazi Berkes, Behice Boran, Muzaffer Şerif Başoğlu, Hamdi Ragıp Atademir ve Mediha Berkes’ten oluşan kadrosuyla öğretime başlamıştır. Fakültenin akademik yapılanması içerisinde Felsefe Enstitüsü, öğretime dönük olarak ise Felsefe Zümresi olarak kurulan bölüm sosyoloji, psikoloji ve pedagoji derslerini ve dolayısıyla bu kürsüleri de kapsamıştır. 1942 yılında Mehmet Karasan ve Nusret Hızır, 1946 yılında Aydın Sayılı kadroya katılmıştır. Daha önce varolan Sistematik Felsefe, Felsefe Tarihi, Sosyoloji, Psikoloji ve Pedagoji kürsülerine 1955 yılında, daha sonra Bilim Tarihi adını alacak “İlim Tarihi Kürsüsü” eklenmiştir. 1960’lı yıllarda Sevim Tekeli, Mübahat Türker Küyel, Esin Kahya, Ahmet Arslan, Füsun Akatlı gibi isimlerle, 70’li ve 80’li yıllarda ise kadroya katılan Şahabettin Demirel, Melek Dosay, Dursun Murat Çüçen, Şahin Yenişehirlioğlu, İlknur Güntürkün, Recep Duran, Kenan Gürsoy, Remzi Demir’le Felsefe Bölümü öğretime devam etmiştir. 1982 yılında tüm üniversitelerde kürsüler kaldırılarak anabilim dallarına dönüştürülmüş ve bölümler fakültelerin ana birimleri haline getirilmiştir. Bu çerçevede Felsefe Bölümü Sistematik Felsefe ve Mantık, Felsefe Tarihi, Bilim Tarihi Anabilim Dallarını kapsayan ve bir bölüm olarak yapılandırılırken, Psikoloji ve Sosyoloji Kürsüleri ayrı birer bölüm haline getirilmiş, Pedagoji Kürsüsü Eğitim Bilimleri Fakültesine bağlanmıştır.

Kaynak: http://felsefe.humanity.ankara.edu.tr/tanitim.html.

Pedagojinin Metodları

Celkan (1995) “Pedagojinin Metodları” adlı eserinde pedagojiyi uygulamalı bir bilim dalı olarak ifade etmektedir. Eğitim teorilerinin ve eğitim bilimlerinin verilerinin teoriden uygulamaya geçirilmesi pedagojiyi doğurur. Pedagojinin metodları başka bir ifadeyle öğretim metodlarıdır.